جوشکاری TIG و MIG چیست؟
در جوشکاری TIG و MIG از قوس الکتریکی برای ایجاد جوش استفاده می شود. با کمک جوش MIG می توان انواع قطعات مانند فولاد ضد زنگ، فولاد نرم و آلومینیوم را جوش داد. از سوی دیگر، جوشکاری TIG بیشتر برای قطعات نازک استفاده می شود.
جوشکاری تنگستن گاز خنثی (TIG)
جوشکاری TIG مخفف جوشکاری گاز بی اثر تنگستن است که در انجمن جوشکاری آمریکا به نام GTAW (جوشکاری قوس تنگستن) نیز شناخته می شود. به این فرآیند، جوشکاری گازی نیز می گویند.
در این فرآیند جوشکاری، گرما توسط قوس الکتریکی بین فلز پایه (قطعه کار) و الکترود غیر قابل مصرف تنگستن تولید می شود.
در جوشکاری تیگ از الکترود تنگستن استفاده می شود زیرا تنگستن نقطه ذوب بالایی دارد. وقتی الکترود جوش تیگ داغ می شود اما ذوب نمی شود، می گوییم الکترود غیر مصرفی است. الکترود غیر مصرفی به این معنی نیست که برای همیشه دوام می آورد، بلکه فقط به این معنی است که ذوب نمی شود و به بخشی از جوش تبدیل نمی شود.
- حوضچه جوش توسط یک گاز بی اثر (هلیوم، آرگون، نیتروژن) حفاظت می شود که از فلز مذاب در برابر آلودگی جوی محافظت می کند.
- برای اکثر فلزات، از جریان مستقیم یا DC استفاده می شود.
- گرمای تولید شده توسط قوس، لبه های قطعه کار را ذوب کرده و به آنها می پیوندد.
- در جوشکاری تیگ می توانید با فشردن پدال پا یا شستی روی مشعل میزان گرما را کنترل کنید.
- در صورت نیاز می توان از سیم جوش استفاده کرد.
- جوش باکیفیتی در اکثر فلزات ایجاد می کند.
- فلاکس در این فرآیند استفاده نمی شود.
مزایای جوشکاری گاز بی اثر تنگستن (TIG)
- در جوشکاری تیگ، ترکیب جوش نزدیک به فلز اصلی است.
- ساختار جوش از کیفیت بالایی برخوردار است.
- نیازی به حذف سرباره نیست.
- اعوجاج حرارتی قطعات کار به دلیل تمرکز گرما در ناحیه کوچک حداقل است.
معایب جوشکاری گاز بی اثر تنگستن (TIG)
- سرعت جوش پایین
- جوشکاری تیگ نسبتا گران است
- برای جوشکاری تیگ به یک اپراتور بسیار ماهر نیاز است
جوشکاری قوس الکتریکی گاز بی اثر فلز (MIG)
جوشکاری MIG یک فرآیند جوشکاری قوس الکتریکی است. MIG مخفف جوشکاری با گاز بی اثر فلز است. این فرآیند با عنوان جوشکاری قوسی با گاز محافظ (GMAW) نیز شناخته می شود.
در این جوشکاری یک سیم نازک به عنوان الکترود عمل می کند و از یک قرقره نصب شده بر روی مشعل جوشکاری و از میان یک لوله انعطاف پذیر تغذیه و از نازل روی تفنگ یا مشعل جوش خارج می شود. هنگامی که ماشه روی تفنگ جوش کشیده می شود.
یک قوس الکتریکی بین این الکترود و قطعه کار ایجاد می‌شود و به هر دو فلز بالاتر از نقطه ذوب شان حرارت می‌دهد، این فلزات با هم مخلوط و سپس سفت می‌شوند تا قطعات کار را به هم متصل کنند. فلزاتی که در این قسمت به هم متصل می شوند را فلز پایه می گویند. در اینجا فلزی که از ذوب الکترود می‌آید، فلز پرکننده نامیده می‌شود.
در جوشکاری MIG از فلز پرکننده برای اتصال استفاده می شود. از آن جایی که الکترود هنگام استفاده ذوب می شود به آن الکترود مصرفی می گویند.
- در این فرآیند، جوش توسط یک گاز خارجی مانند آرگون، هلیوم، CO2 و آرگون + اکسیژن محافظت می شود.
- دارای الکترود مصرفی با ترکیب شیمیایی مشابه مواد پایه است که پیوسته از یک قرقره به ناحیه قوس تغذیه می شود.
- قوس هم به لبه های قطعه کار و هم به سیم الکترود حرارت می دهد.
- مواد الکترود ذوب شده به سطوح قطعه کار می رسد، حوضچه جوش را پر و اتصال ایجاد می کند.
- به دلیل تغذیه خودکار سیم پرکننده (الکترود) از این فرآیند به عنوان نیمه اتوماتیک یاد می شود.
- اپراتور فقط می تواند موقعیت و سرعت مشعل را کنترل کند.
مزایای جوشکاری MIG
- جوش پیوسته تولید می شود (بدون وقفه)
- به اپراتور با سطح توانایی خیلی بالا نیاز نیست
- به حذف سرباره نیازی نیست
معایب جوشکاری MIG
- به تجهیزات گران قیمت و غیر قابل حمل نیاز است
- کاربرد آن در فضای باز به دلیل تأثیر باد و پراکنده کردن گاز محافظ محدودیت دارد.
تفاوت بین جوشکاری TIG و MIG
- در هر دو مورد نیازی به فلاکس نیست.
- در TIG از الکترود غیر مصرفی و در MIG از الکترود مصرفی استفاده می شود.
- ناحیه جوشکاری TIG توسط هلیوم محافظت می شود.
- ترکیب گازهای مختلف مورد استفاده در TIG عبارتند از آرگون، هلیوم، آرگون-هلیوم، آرگون با H2 و آرگون با CO2.
- TIG و MIG در کشتی سازی، هواپیما و مهندسی برق استفاده می شود.
